சுரேஷ் ஒரு இண்டர்வியூவுக்காக தில்லி போய்விட்டு சென்னை திரும்ப வந்து கொண்டிருந்தான். இரண்டாம் வகுப்பு ஸ்லீபரில் படு கும்பல். அவனுக்கு கீழே ஒரு சைடு பர்த்துதான் கிடைத்தது. அதுவும் கடைசி வரிசையில் மூத்திர நாத்தம் கமழும் இடம். அவனக்கு நேர் எதிரில் இருந்த ஆறு பர்த்திலும் கிழம் கட்டுகள். அதில் இரண்டு பேர் கீழே தரையில் படுக்க வசதியாக, மேலே இருந்த இரண்டு பர்த்தில் மூட்டை முடிச்சுகள் நிறப்பி விட்டார்கள். அவனுக்கு மேலிருந்த பர்த்திலும் அப்படியே இருந்தது.
நல்ல குளிர். இருந்தாலும் ஏறத்தாழ முக்கால் வாசிப் பயணம் முடிந்துவிட்டது. மறு நாள் காலை சென்னை போய் அடைய வேண்டியதுதான் பாக்கி. ஏழரை மணிக்கு சாப்பிட்டு முடித்து கிழடுகள் விளக்கை அணைத்து விட்டார்கள். மேலே நீல நிற நைட் லைட் மட்டுமே ஒளிர்ந்தது. அவனும் தனது பர்த்தில் ஒடுங்கிவிட்டான்.
அப்போதுதான் அந்த மார்வாடிக் குடும்பம் வந்து சேர்ந்தது. அம்பது வயசு அழுக்கு குர்தா பைஜாமாவில் தொங்கு மீசை அப்பா, அவனுடன் பெரிய தொப்பை தெரிய பாவாடையை தாழக் கட்டிக் கொண்டு முகத்தை முக்காட்டால் மூடிக்கொண்ட குட்டையாய் தடியாய் இருந்த அம்மாகாரி;
அவள் பின்னால் பத்தொம்பது-இருபது வயசுப் பையன் ஒல்லியாக சிவப்பாய் நீலச் சட்டை பேண்டில் வந்தான். அவன் பின்னால் இன்னமும் சற்று குறைந்த வயதில் தலையில் துணிமூட்டையும் இடுப்பில் அம்மணமான குழந்தையையும் வைத்துக் கொண்டு அழகான தொப்புள் குழியின் கீழே இறக்கி அணிந்திருந்த ரத்தச்சிவப்பு பாவடையும் ஜிகினாதைத்த பச்சைச் சோளியும் போட்டுக் கொண்டு, மேலிருந்த மஞ்சள் சல்லாத்துணி முக்காட்டை பல்லால் கடித்துக் கொண்டு வந்தவள் அவன் மனைவியாக இருக்க வேணும்.
அவர்களுக்கு ரிசர்வேஷன் இல்லாததால் அங்குமிங்கும் பார்த்துவிட்டு கடைசியில் இரண்டு மூன்று இடங்களில் தரையில் அங்கங்கே உட்கார்ந்து சாய்ந்து கொண்டார்கள். சுரேஷ் கொஞ்சம் தூக்கம் வராமல் படுத்திருந்த போது அப்பாகாரன் குழந்தையுடன் இருந்த அந்தப் பெண்ணை அழைத்துக் கொண்டு வந்தான்.
“சார் நாங்கோ மெட்ராஸ் போரோம் ரொம்ப அர்ஜண்டு. மச்சான் பிள்ளக்கி கல்லாணம். நாங்க கீளே அட்ஜஸ் பண்ணி படுத்துக்கறோம். இது பிஜிலி குளந்தக்காரி கொஞ்சம் சைடுல உக்கார வச்சா நல்லது. அது கீளே குளந்தயோடு படுத்தா மெரிச்சுடு வாங்கன்னு பயப்படுது,” என்று இழுத்தான்.
நல்ல குளிர். இருந்தாலும் ஏறத்தாழ முக்கால் வாசிப் பயணம் முடிந்துவிட்டது. மறு நாள் காலை சென்னை போய் அடைய வேண்டியதுதான் பாக்கி. ஏழரை மணிக்கு சாப்பிட்டு முடித்து கிழடுகள் விளக்கை அணைத்து விட்டார்கள். மேலே நீல நிற நைட் லைட் மட்டுமே ஒளிர்ந்தது. அவனும் தனது பர்த்தில் ஒடுங்கிவிட்டான்.
அப்போதுதான் அந்த மார்வாடிக் குடும்பம் வந்து சேர்ந்தது. அம்பது வயசு அழுக்கு குர்தா பைஜாமாவில் தொங்கு மீசை அப்பா, அவனுடன் பெரிய தொப்பை தெரிய பாவாடையை தாழக் கட்டிக் கொண்டு முகத்தை முக்காட்டால் மூடிக்கொண்ட குட்டையாய் தடியாய் இருந்த அம்மாகாரி;
அவள் பின்னால் பத்தொம்பது-இருபது வயசுப் பையன் ஒல்லியாக சிவப்பாய் நீலச் சட்டை பேண்டில் வந்தான். அவன் பின்னால் இன்னமும் சற்று குறைந்த வயதில் தலையில் துணிமூட்டையும் இடுப்பில் அம்மணமான குழந்தையையும் வைத்துக் கொண்டு அழகான தொப்புள் குழியின் கீழே இறக்கி அணிந்திருந்த ரத்தச்சிவப்பு பாவடையும் ஜிகினாதைத்த பச்சைச் சோளியும் போட்டுக் கொண்டு, மேலிருந்த மஞ்சள் சல்லாத்துணி முக்காட்டை பல்லால் கடித்துக் கொண்டு வந்தவள் அவன் மனைவியாக இருக்க வேணும்.
அவர்களுக்கு ரிசர்வேஷன் இல்லாததால் அங்குமிங்கும் பார்த்துவிட்டு கடைசியில் இரண்டு மூன்று இடங்களில் தரையில் அங்கங்கே உட்கார்ந்து சாய்ந்து கொண்டார்கள். சுரேஷ் கொஞ்சம் தூக்கம் வராமல் படுத்திருந்த போது அப்பாகாரன் குழந்தையுடன் இருந்த அந்தப் பெண்ணை அழைத்துக் கொண்டு வந்தான்.
“சார் நாங்கோ மெட்ராஸ் போரோம் ரொம்ப அர்ஜண்டு. மச்சான் பிள்ளக்கி கல்லாணம். நாங்க கீளே அட்ஜஸ் பண்ணி படுத்துக்கறோம். இது பிஜிலி குளந்தக்காரி கொஞ்சம் சைடுல உக்கார வச்சா நல்லது. அது கீளே குளந்தயோடு படுத்தா மெரிச்சுடு வாங்கன்னு பயப்படுது,” என்று இழுத்தான்.
IF YOU LIKE MY POST DONT FORGET TO CLICK THE LIKE POST ICON