10-10-2017, 06:36 PM
பொழுது போகாத ஒரு மத்திம வெயில் காலத்தில் ஜன்னலோரம் நான் நின்று வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்த அந்த நிகழ்சி என் வாழ்க்கையையே மாற்றியமைத்தது. நானும் மற்ற எல்லோரையும் போல ஒரு சாதாரண குடும்ப தலைவியாகத் தான் இருந்து வந்தேன், அந்த நிகழ்ச்சியை பார்க்கும் வரை.
மதியம் மூன்று மணிக்கு வழக்கம் போல தூங்க வேண்டிய நான் அனறு ஏனோ தூக்கம் வராமல் ஜன்னலில் நின்று வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். தெருவில் அதிக நடமாட்டம் இல்லை. எப்போதோ ஒரு சைக்கிள் போவதும், யாராவது நடந்து போவதுமாக மிகச் சாதாரணமான ஒரு முன் மாலை பொழுது அது. அப்போதுதான் அந்த இஇரண்டு நாய்களை கவனித்தேன். ஒன்று பெரிய நாய். மற்றது அதைவிட சிறியது. பெரிய நாயின் பின் பக்கத்தை சிறிய நாய் முகர்ந்து கொண்டே அங்கேயும், இஇங்கேயும் நடந்� ��ு கொண்டிருந்தன. அந்த குட்டி நாய் எதற்காக பெரிய நாயின் பின் பக்கத்தை முகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது என்பது எனக்கு நிமிஷ நேரத்தில் விளங்கியது. எங்கள் வீடு இருந்த அக்ரஹாரத்தில் நாய்கள் என்பது அசாதாரணம் என்றாலும், பக்கத்து தெரு நாய்கள் வருவதும், போவதும் சகஜம்தான். அந்த நாய்களின் நோக்கம் எனக்கு சட்டென்று புரிந்தவுடன் மற்றொரு ஆச்சரியமான விஷயமும் விளங்கியது. அந்த நாய்கள் அம்மா, குட்டி நாய்கள். ஏனென்றால் மூன்று மாதங்களுக்கு முன்பு அந்த குட்டி நாய் பிறந்திருந்த போது, எதிர் வீட்டு பையன் கோபாலன் அதை எங்கள் வீட்டுக்கு கூட எடுத்து வந்து விளையாடுவான். என்னிடம்
"மாமி, பார்த்தேளா எவ்ளோ நன்னா இருக்கு!" என்று என்னிடம் சொல்லி கொண்டிருப்பான். எனக்கு அந்த அம்மா நாயையும், குட்டி நாயையும் நன்றாகவே அடையாளம் தெரிந்தது. நானும் அதற்கு எத்தனை தடவ ை பால் கொடுத்து இருக்கிறேன்! இப்போது அந்த குட்டி நாயே தன் அம்மாவிடம் சேர துடித்து கொண்டிருந்தது. மனிதர்களை போல விலங்குகளுக்கு எந்த விதமான கட்டுப்பாடும் இல்லை என்றாலும், ஏனோ எனக்கு அந்த நிமிஷம், அந்த காட்சி வினோதமாக இருந்தது. இதயம் பட படக்க பார்த்து கொண்டிருந்தேன். அம்மா நாய் ஒரு இடத்தில் நிற்பதும், பின்பு நகர்வதுமாக போக்கு காட்டி கொண்டிருந்தது. குட்டி நாயும் விடா� �ல் அதன் பின் பக்கத்தை முகர்வதும், முன்னால் வாலை குழைத்து கொண்டு குரல் குடுப்பதுமாக அதன் கூடவே நகர்ந்தது.
விலங்குகளின் வாழ்க்கை எத்தனை சுலபமானது என்று நினைத்து கொண்டேன். ஏன் எனக்கு அந்த நேரத்தில் அதை பார்க்க ஆவல் ஏற்பட்டது என்று கேட்டால் எந்த விதமான விளக்கமும் கொடுக்க முடியாது. இயற்கையால் உந்த பட்டு, இஇனம் தெரியாத ஆவலுடனும், பட படக்கும் இதயத்துடனும் நான் அந்த நாய்களை வெறித்து வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். ஒரு கட்டத்தில் அம்மா நாய் ஒரு இஇடத்தில் நின்று விட குட்டி நாய் தன் முன்னங்கால்களை தூக்கி அம்மா நாயின் பின் பக்கத்தில் போட முயற்சித்தது. அதற்குள் அம்மா நாய் நகரவே, குட்டி நாய்க்கு அது வாய்க்கவில்லை. ஆனால் அதன் முயற்சியை விடாமல் செய்ய எனக்கு மயக்கம் வரும் போல உணர்ந்தேன். என் கண் பார்வையிலிருந்து அந்த நாய்கள் மறைந்� ��ு விடும் போல இருக்க, எனக்குள் எழுந்த பெருத்த ஏமாற்றம் எனக்கே ஆச்சரியமாக இஇருந்தது. என்ன ஆயிற்று எனக்கு?
உடல் சோர்வடைய ஜன்னல் கம்பிகளை பிடித்து கொண்டு அந்த ஜன்னல் மேடையிலேயே உட்கார்ந்து விட்டேன். என் இதயம் பட படப்பு கொஞ்சம் அடங்கியதாக தோன்றியது. இரண்டு நிமிஷத்திற்கெல்லாம் மீண்டும் குட்டி நாயின் மெல்லிய குரல் கேட்க மீண்டும் அவை என் கண் பர்வைக்கு தென் பட ்டன. அடி மனதில் தோன்றிய சந்தோஷத்துடன் மீண்டும் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். கடைசியாக அம்மா நாய் ஒரு இடத்தில் நிற்க, குட்டி நாய் எக்கி தன் முன்னங்கால்களை தூக்கி அம்மா நாயின் பின் புறத்தில் வெற்றி கரமாக போட்டது. இஇரண்டு நாய்களும் கொஞ்ச நேரம் அப்படியே இஇரைக்க இஇரைக்க நின்றன. பின்னர் குட்டி நாய் இஇன்னும் தன் இடுப்பை முன்னோக்கி நகர்த்த, ஒரு மிருகப் புணர்தல் அங்கே ஆரம்பமானது. � ��ன் கால்களில் வலுவிழந்தேன். உடலில் சட்டென்று அசதி தோன்றி மயக்கம் வரும் போல இருந்தது. என் இதயம் இதுவரை இஇல்லாத வேகத்துடன் அடித்து கொள்ள, என் கண் பார்வையில் அந்த தெரு மறைந்தது. ஜன்னல் கம்பிகள் மறைந்தன. எதிரில் இருந்த வீடு மறைந்தது. இஇந்த உலகத்தில் நான், மற்றும் அந்த நாய்கள் இரண்டு மட்டுமே இருப்பதாக தோன்றியது.
குட்டி நாயின் இஇடுப்பில் இருந்து சிவந்த நிறத்தில் சி றிய ஸ்க்ரூ டிரைவர் போல அதன் ஜனன உறுப்பு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியே வந்தது. இஇந்த குட்டி நாய்க்கு இஇத்தனை பெரிதா என்று ஒரு பக்கம் ஆச்சரியம் தோன்ற கண்களை இமைக்காமல் பார்த்தேன். இஇரண்டு நாய்களும், நாக்கை தொங்க போட்டு கொண்டு இஇரைத்து கொண்டிருந்தன. மெள்ள மெள்ள குட்டி நாயின் உறுப்பு அதன் அம்மாவின் பெண் உறுப்பில் நுழைந்தது. ஒரு கணம் என் இதயம் நின்று விடும் போலஇருந்தாலும், ம� ��ு கணம் அது அதிக வேகத்தில் அடித்து கொண்டதை உணர்ந்தேன். குட்டி நாய் தன் இஇடுப்பை இஇன்னும் இஇன்னும் என்று அதன் அம்மாவின் மேல் போட்டு தன் உறுப்பின் பெரும் பகுதியை அம்மா நாயின் பெண் உறுப்பில் நுழைத்து விட்டிருந்தது. பின்னர் மெதுவாக அசைந்து ஆட்டி புணர ஆரம்பித்தது.
அந்த நாய்கள் புணர்ந்து கொண்டிருந்த போது எனக்குள் சொல்ல முடியாத ஒரு வக்கிர சுகம் ஏற்பட்டது. ஜன்னலின� �� கம்பிகளை இஇறுக்கமாக பிடித்து கொண்டேன். நாய்கள் தம் புணர்ச்சியை தொடர்ந்து கொண்டிருந்த போது, தெருவில் சைக்கிளில் போன யாரோ அதை தெருத்த அவை அசைய முடியாமல் அந்த இடத்திலேயே நின்று தம் வேலையை தொடர்ந்தன. சட்டென்று என் உடல் அதிர்ந்து, எப்படி என்று தெரியாமல் நான் உச்ச கட்ட இன்பம் எய்தினேன். என் தொடை முழுக்க ஈரம் வழிய உடல் அசதியில் சட்டென்று பக்கத்தில் இருந்த கட்டிலில் உட் கார்ந்தேன். குட்டி நாயின் மெல்லிய குரல் ஈனஸ்வரத்தில் கேட்க அவையும் உச்சத்திற்கு வந்திருக்க வேண்டும் என்று நினைத்து கொண்டேன். எழுந்து பார்த்த போது யாரோ தெருவில் அந்த நாய்களை துரத்தி கொண்டிருந்தார்கள். அவை பிரிய முடியாமல் ஒட்டி கொண்டே அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தன. அந்த நாய்கள் ஏன் பிரிய முடியவில்லை என்ற காரணத்தை நான் தெரிந்து கொள்ள அவசிய படவில்லை. ஆனால் எனக்குள் எ� �்ன நடந்தது என்று தெரிந்து கொள்ள மனம் யோசித்தது. ஏன்? ஏன்? எனக்குள் என்ன நடந்தது? என்னவாயிற்று எனக்கு? கேவலம் மிருகங்கள் புணர்வதை பார்த்தா எனக்கு உச்ச கட்டம் ஏற்பட வேண்டும்?
எனக்கு என்ன குறை வாழ்க்கையில்? இது வரை எல்லாமே நல்ல படியாகத்தான் நடந்து வந்திருக்கிறது. பிரசினை இஇல்லாத புருஷன். செல்லமாக ஒரேயொரு மகன். கை நிறைய பணம். மனம் நிறைந்த வாழ்க்கை. இருந்தும் ஏ� �் இஇந்த வக்கிரம்? மனதில் சொல்ல முடியாத துயரம் ஏறபட்டது. யோசிக்க யோசிக்க பைத்தியம் பிடித்து விடும் போல மனம் குழம்பியது. மீண்டும் அந்த காட்சி மன திரையில் வந்து மோதியது. குட்டி நாய் தன் அம்மாவின் மேல் படர்ந்து புணர்ந்தது.
திடீரென்று மின்னல் மின்னியது போல மனதின் ஒரு ஓரத்தில் சட்டென்று சந்த்ரு தோன்றி மறைந்தான். பேயறைந்தவள் போல ஆனேன். மீண்டும் மீண்டும் சந்த்ரு மன� �ில் தோன்றி மறைய ஆடி விட்டேன். கடவுளே என்ன கோலம் இது? நாய்கள் புணர்வதை நினைக்கையில் மனதில் ஏன் சந்த்ரு வர வேண்டும்? உடனே பாத்ரூம் சென்று தலையில் தண்ணீரை ஊற்றி கொண்டேன். பூஜை அறைக்கு சென்று கடவுளை மனதில் தியானிக்க தொடங்கினேன். எத்தனை முயன்றும் மீண்டும் மீண்டும் சந்த்ருவே மனதில் தோன்றினான். பூஜை அறையை விட்டு வெளியே வந்து டிவி போட்டேன். அதிலும் தோல்விதான். சந்த்ரு முழ� � மனதையும் ஆக்கிரமித்து கொள்ள படாத பாடு பட்டேன். உடல் சூடாகி தகித்தது. கடவுளே, கடவுளே என்று வாய் முனுமுனுத்தாலும், மனம் மட்டும் கட்டுக்கு அடங்கவில்லை.
பக்கத்து வீட்டிலிருந்து லக்ஷ்மி மாமி வந்து ஏதோ கேட்டாள். நான் சம்மந்தா சம்மந்தமில்லாமல் பதில் சொல்லவே என் அருகில் வந்து என்னை பார்த்தாள். பார்த்தவுடன் அதிர்ந்து
"என்னடி...கல்பனா? என்ன ஆச்சு உனக்கு? உடம்பு � ��ன் இப்படி கொதிக்குது? ஜுரமா என்ன? இப்படி கொதிக்குதே? வா...வா... டாக்டர்கிட்ட போகலாம்.." என்று என்னை அழைத்தாள். அப்போதுதான் என் நிலைமை எனக்கே தெரிந்தது.
"இல்ல...மாமி ...தலை வலிக்கறா மாதிரி இஇருக்கு. வேற ஒன்னும் இல்லே. " என்று சொல்லி சமாளித்தேன்.
" சந்த்ரு இன்னும் வரலயா? அவன் வந்ததும் முதல் காரியமா டாக்டர்கிட்ட போயிட்டு வா! " என்று சொல்லி விட்டு லக்ஷ்மி மாமி போய் விட்ட ாள்.
லக்ஷ்மி மாமி சொன்ன சந்த்ருவும், என் மனதில் வந்து அலை மோதிய சந்த்ருவும் வேறு யாருமில்லை. எஞ்சினியரிங் கல்லூரியில் முதல் ஆண்டு படித்து கொண்டிருக்கும் என் மகன் தான். இன்னும் கல்லூரியிலிருந்து வரவில்லை.
நான்கு வருஷம் முன்பு வரை நாங்கள் என் புருஷன் வேலை பார்க்கும் துபாயில் ஒன்றாகவே இருந்து வந்தோம். நான்கு வருஷங்களுக்கு முன்பு தான் சந்த்ருவின் படிப்ப ை முன்னிட்டு சொந்த ஊருக்கே வந்து விட்டோம். என் புருஷன் இன்னும் துபாயிலேயே தனியாக வேலை பார்க்க நானும் சந்த்ருவும் இங்கே இருக்கிறோம். அது முதல் என் புருஷன் ஆறு மாதத்திற்கு ஒரு முறை பதினைந்து நாட்கள் வந்து போவதோடு சரி. சந்த்ரு எங்களுக்கு ஒரே பிள்ளை. பணத்திற்கு ஒன்றும் குறைவில்லை. அதனால் வாழ்க்கை வசதியாகவே இருந்து வந்தது. துபாயில் இருக்கும் வரை எங்கள் தாம்பத்திய வாழ் க்கைக்கு ஒன்றும் குறைவில்லை. என் புருஷன் என்னை நன்றாகவே சந்தோஷமாக வைத்திருந்தார். இந்த நான்கு வருஷங்களாக அவர் வரும் போது ஆறு மாதத்திற்கும் சேர்த்தே நடந்து விடும்
மற்ற சமயங்களில் எப்போதாவது எனக்கு அந்த நினைப்பு வரும் போதெல்லாம் நான் மற்ற விஷயங்களில் கவனம் செலுத்தி என் மனதையும், உடலையும் என் கட்டுக்குள்ளேயே வைத்திருந்தேன். கூடவே எனக்கு பிடித்தமான விஷ� ��மான எம்பிராய்டரி, துணி தைப்பது, பேப்பர் கட்டிங், அக்கம்பக்கத்து வீட்டு குழந்தைகளை படம் எடுத்து கம்ப்யூட்டரில் அதை விதம் விதமாக மாற்றுவது என்று ஏதாவது செய்து உணர்ச்சிகளை அடக்கி விடுவேன். ஆனால் அன்று ஏற்பட்டதோ என்னால் தாங்க முடியாததாகவும், அடக்க முடியாததாகவும் இருந்தது.
சந்த்ரு கல்லூரியிலிருந்து வந்தான். என்னால் அவன் முகத்தை ஏறிட்டு பார்க்க முடியவில்லை. ஆ� ��ால் சந்த்ரு வழக்கம் போல என்னை கட்டி பிடித்து கொண்டான். தீயை தொட்டது போல அவனை உதறி விட்டேன். எதுவும் புரியாத சந்த்ரு என்னை பயத்துடன் பார்க்க என்னால் அவனை நேருக்கு நேர் பார்க்க முடியவில்லை.
"ஒரே தலைவலியா இருக்கு சந்த்ரு.. அம்மாவை சும்மா தொந்திரவு செய்யக் கூடாது '' என்று சொன்னேன்.
"ரொம்ப தலை வலின்னா டாக்டர் கிட்ட போகலாம் வாம்மா.." என்று சந்த்ரு சொன்னாலும் அவன� �� பார்க்காமல் வேண்டாம் என்று சொல்லி விட்டு மற்ற வேலையை பார்க்க போய்விட்டேன். அன்று இரவு சாப்பிடும் போதும், அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க முடியவில்லை. அன்று தூங்கும் போது அவன் நினைப்பே வர பலவந்தமாக அதை விலக்கி தூங்க முயற்சி செய்தேன். முடியவில்லை. எப்போதோ வாங்கி வைத்த தூக்க மாத்திரைகளை போட்டு கொண்டு தூங்கிவிட்டேன்.
அடுத்து அடுத்து நாட்கள் நரகம் போல இருந்தது. எந்த வ� �லை செய்தாலும் சரி, எதை தொட்டாலும் சரி எதை பார்த்தாலும் சரி சந்த்ருவும் அன்று பார்த்த நாய்களின் புணர்சியும் மட்டுமே என் மன கண்ணுக்கு தெரிந்தன. என் இருதய அந்தரங்கத்துக்குள் நடந்த இஇந்த போராட்டத்தை பற்றி யாரிடம் சொல்லி அழுவது என்று தெரியாமல் தன்னந்தனியாக உட்கார்ந்து அழுதேன். ஆனால் நாள் ஆக ஆக அந்த துன்பமான எண்ண ஓட்டத்திலும் ஒரு விதமான சுகமும் இருப்பது புரிந்தது. மன� ��ின் அடியில், அந்தரங்கத்திற்கும் அந்தரங்கமான ஓரத்தில் கிளம்பிய ஒரு விதமான சுகம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என மனதை ஆக்கிரமிக்க ஆரம்பித்தது. என் மன மாற்றத்தை நான் உணர்ந்தேனா இல்லை வலுகட்டாயமாக அதை வர வழைத்து கொண்டேனா என்று இனம் காண முடியவில்லை.
காம உணர்ச்சி வருவது எல்லோருக்கும் வருவது சகஜம் தான், ஆனால் ஏன் சொந்த மகனை அப்படி நினைத்து பார்க்க வேண்டும் என்ற கேள்வி பிறந்� ��து. கூடவே 'மிருகங்களுக்கு அது சரி, ஆனால் மனிதர்களுக்கு அது எப்படி சரி ஆகும்' என்ற கேள்வியும் பிறந்தது. 'மனதிற்குள் தானே' என்ற சமாதானம் உடன் சேர்ந்து கொள்ள முதலில் எழுந்த கேள்வியின் வீர்யம் சோர்ந்தது. அவ்வப்போது 'கல்பனா உனக்கு என்ன பைத்தியம் பிடித்து விட்டதா? ஏன் உனக்கு இந்த புத்தி? சொந்த மகனை யாராவது அப்படி நினைப்பார்களா? இல்லை நினைத்துத்தான் பார்க்க முடியுமா? ' என்ற� � உள் மனம் சொன்னாலும், அந்த நினைவில் எழுந்த ஒரு அமானுஷ்யமான சுகம் இந்த மாதிரியான உள் மன கேள்விகளை தள்ளி வைத்தது.
கிட்டத்தட்ட இருபது நாள் மன போராட்டத்திற்கு பிறகு நான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் வசம் இழந்து பாவ எண்ணத்திற்கு அடிமையாகினேன். அந்த நினைவின் சுகமே தலை தூக்கி நிற்க அதுவே ஜெயித்தது. 'அப்படி நினைப்பது தவறு என்றால் ஏன் அந்த நினைவு சுகமாக இஇருக்க வேண்டும்? தொடக ்கத்தில் இருந்த மன வலி போய் இப்போது சுகமாக அல்லவா இருக்கிறது! தவறு சுகம் தர கூடாதே! நான் ஒன்றும் அப்படியே நடந்து கொள்ள வில்லையே! என் மனதில் மட்டும் தானே அப்படி நினைத்து கொள்கிறேன்! சந்த்ரு ஒன்றும் இதில் பாதிக்க படவில்லையே! ஏன் என் புருஷனும் கூட இதில் பாதிக்க படவில்லையே! மனதில் மட்டும் நினைப்பது எப்படி தவறாகும்? ' என்ற என் எண்ண ஓட்டம் என்னை முழுவதுமாக சாய்த்தது.
அன்று இரவு தூங்கும் போது மெதுவாக மனதில் சந்த்ருவை நினைத்து பார்த்தேன். உடல் சிலிர்த்தது. ஒருவேளை நானும் சந்த்ருவும் அந்த மிருகங்களை போல புணர்ந்தால்.......? சந்த்ருவின் சாயல் மட்டுமல்ல, உடலமைப்பிலும் அப்படியே என்னை மாதிரிதான். சந்த்ருவின் அப்பா கொஞ்சம் மா நிறம். ஆனால் சந்த்ரு என்னை போல நல்ல சிவப்பு. என் உயரம் இருப்பான். இந்த வயதிலேயே நல்ல திட காத்திரமான உடல் அமைப்� ��ு. குளித்து விட்டு வெற்று உடம்புடன் அவனை பார்த்தால் தெரியும். என் மனக் கண்ணில் சந்த்ரு என் பக்கத்தில் படுத்திருப்பது போல கற்பனை செய்து கொண்டேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனை ஆகிரமித்து அவன் மேல் ஏறி படுத்து அவனை புணர்வது போல கற்பனை செய்தேன். இதயம் திக் திக் என்று அடித்து கொள்ள உடல் பர பரத்தது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக காற்றில் மிதப்பது போல உணர்ந்தேன். இந்த உலகத்தை விட்டு சாஸ்வதா� ��ான இஇன்ப லோகத்தில் அவனுடன் சஞ்சாரித்தேன். சந்த்ரு என் மேல் பரவினான். எனக்கு முத்தம் கொடுத்தான். என் உடலெல்லாம் தடவி விட்டான். என் உடைகளை கழட்டி என்னை பிறந்த மேனியாக்கினான். நானும் அவனை அம்மணமாக்கினேன்.
என் மேல் பரவிய சந்த்ரு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என்னுள்ளில் இறங்கி எனக்குள் புகுந்தான். என்னுள்ளில் சந்த்ரு இருந்த போது இந்த உலகத்தை மறந்தேன். என் நிலையை மறந்தேன். எ� ��க்குள் முயங்கிய சந்த்ரு தன் அத்தனை சக்தியையும் பிரயோகித்து 'அம்மா...அம்மா..' என்று முனகி கொண்டே தன் சக்தி எல்லாம் எனக்கு கொடுத்து என்னை வேறு உலகத்திற்கு அழைத்து சென்றான். நான் அவனை சேர்த்து அணைத்து கொண்டு 'சந்த்ரு...சந்த்ரு...' என்று முக்கி முனகிய படியே முயங்கினேன்.
அன்று நான் நாய்களை பார்த்து உச்ச நிலை அடைந்ததை விட இன்னும் அதிக இன்பத்தை கண்டேன். உடல் வியர்க்க தன் னிலைக்கு வந்தேன். வியர்வையில் படுக்கை நனைந்திருந்தது. என் உடைகள் தாறு மாறாக கலைந்திருக்க என் மார்புகளை நானே பிடித்து பிசைந்து கொண்டிருந்ததை உணர்ந்தேன். தொடை இடுக்கில் ஏராளமாக ஈரம். உடல் சோர்வாக உணர்ந்தேன்.
சந்த்ரு என் அருகில் இல்லை. முழுவதும் விழித்து கொள்ள நான் என் அறையில் தனியாக இருப்பதை உணர்ந்தேன். அது இஇரவா பகலா என்று உடனே தெரியவில்லை. கொஞ்ச நேரத்தில் எ� ��்லாம் தெளிவாக விளங்கியது. இத்தனை நாளாக பட்ட அவஸ்தை ஞாபகத்திற்கு வந்தது. சற்று முன் அனுபவித்த உடல் சுகத்தினால் மனதில் அமைதி ஏற்பட்டது. உடல் சுகம் முடிந்து விட்டதால், மனதின் ஓரத்தில் இத்தனை நாள் இஇல்லாத கழிவிரக்கம் வர, ஆனால் அந்த சுகம் ஏற்படுத்திய தாக்கம் அதை விரட்டியது.
நல்ல வேளை, சின்ன வயதிலிருந்தே சந்த்ரு தனியாக படுத்து தூங்கி பழக்க பட்டிருந்ததால் என்னுடை ய இந்த கோலத்தை அவன் பார்க்க முடியவில்லை. அன்று ஏற்பட்ட அந்த சுகம் என் மனதில் இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச தயக்கத்தையும் விரட்டியது. அன்று முதல் இரவுகளில் எனக்கு சந்த்ருவை நினைத்தால் மட்டுமே தூக்கம் பிடித்தது. எல்லா இரவும் ஆனந்தமாக கழிய நான் மீண்டும் சகஜ நிலைக்கு திரும்பினேன்.
சந்த்ரு ஒரே செல்ல பிள்ளை என்பதால் அவன் அப்பாவை விட என்னிடம் எப்போதும் செல்லம் அதிகம். இந்த நி� ��ைவு வரும் முன் அவன் என்னிடம் நெருங்மும் போதெல்லாம் எனக்கு ஒரு விதமான தடையும் இருந்ததில்லை. ஆனால் எப்போதிலிருந்து எனக்குள் இஇந்த மாற்றம் நிகழ்ந்ததோ அப்போதிலிருந்து
நான் விலகி விலகி போவதாயிருந்தேன். ஆனால் இப்போது அவன் அருகாமை கூட எனக்கு சுகமாக இருந்தது. அவன் என்னை 'அம்மா' என்ற ஹோதாவில் கட்டி பிடித்து கொஞ்சினால் நான் இப்போதெல்லாம் விலகி கொள்வதில்லை. மாறாக நான� �ம் அவனை இஇறுக கட்டிபிடித்து 'அம்மா-மகன்' என்ற முறையில் முத்தமிட்டேன். அதாவது அவனை பொறுத்தவரையில். என்னை பொறுத்தவரையில் அது காம சுகம் தேடுதலாகவே இஇருந்தது. ஆனால் சந்த்ருவிடம் ஏற்பட்ட எதிர்விளைவு எனக்கு ஆச்சரியாமாக இருந்தது. நான் முத்தம் கொடுத்த போதெல்லாம் அவனும் எனக்கு திருப்பி முத்தம் கொடுத்தான். முன்னைவிட அதிகமாக என்னுடன் நெருங்கி பழகினான்.
இரவுகளி� ��் சந்த்ருவை நினைத்து இன்பம் காண்பது இப்போதெல்லாம் எனக்கு மிகச் சாதாரணமாக ஆனது. மனதில் குற்ற உணர்ச்சி முற்றிலும் குறைந்தாலும் எப்போதாவது எங்காவது ஒரு மூலையில் 'இது தவறு' என்று ஒலிக்கும். ஆனால் இரவின் இன்பம் அந்த உள் மன கூவலை நிராகரித்து விடும். ஒவ்வொரு நாளும் இரவு வருவதற்காகவே நான் காத்திருக்க ஆரம்பித்தேன். ஒரு நாள் இரவு, நான் கற்பனை உலகில் சந்த்ருவுடன் சல்லாபித்� ��ு, முயங்கி இன்பம் அனுபவிக்கும் போது என் கை தன்னிச்சையாக என் பெண்மையில் தடவ, கூடுதல் இன்பத்தை உணர்ந்தேன். அப்படியே தடவி, தடவி பெண்மையின் உள்ளே கை விரலை விட்டு எடுத்த போது சந்த்ருவே அதை செய்வதாக நினைத்தேன். எனக்கு கிடைத்த ஆனந்தம் அளவில்லாதது. எனக்கு ஒரு புதிய உலகம் தெரிந்தது போல உணர்ந்தேன். 'அட! இத்தனை நாள் ஏன் இதை செய்யவில்லை' என்று தோன்றியது. தொடர்ந்து என் பெண்மையை எ� �் கையாலேயே கையாண்டேன். ஆட்காட்டி விரலை முழுவதுமாக உள்ளே விட்டு எடுத்து என்னை நானே புணர்ந்து கொண்டேன். பெண்மையின் உச்சியில் இஇருந்த கிளிடோரிஸை நிமிண்டி நிமிண்டி அதிலும் பூரண சுகம் கண்டேன்.
திடீரென்று கிடைத்த இஇன்பத்தில் ஒவ்வொரு நாளும் திளைத்தேன். என் கை விரலை உள்ளே விட்டு புணரும் போது சந்த்ருவின் ஆண் உறுப்பே அதன் உள்ளே போவதாக கற்பனை செய்து கொண்ட போது இஇன்� �ம் இஇன்னும் அதிகமானது. கடைசியாக இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச தடையும் போய், சந்த்ருவுடன் முழு அளவில் கற்பனையில் உடலுறவு கொள்ள ஆரம்பித்தேன். சந்த்ரு என்னை தினமும் இரவில் பாடாய் படுத்தினான். நான் வேண்டாம் வேண்டாம் என்றால் கூட விடாமல் என்னை ஆட்கொண்டான். முதலில் முத்தங்களில் ஆரம்பிப்பான். என்னை முழு அம்மணமாக்கிய பிறகு பின்னர் என் உடலை கொஞ்சம் கூட விடாமல் தடவி விடுவான். அவன் கை ப� ��்ட இடம் எல்லாம் எனக்கு இஇன்பம் ஊற்றெடுத்தது. நானும் அவனை நிர்வாணமாக்குவேன். என்னை அம்மணமாக்கிய பின்னர் உடலில் ஒரு இஇடம் விடாமல் எல்லா இடத்திலும் தன் முத்தங்களை பதித்து எனக்கு இன்பமூட்டுவான். என் மார்புகளில் வாய் வைத்து குழந்தை போல பால் குடிப்பான். அவனுக்கு என் மார்பிலிருந்து இஇல்லாத பாலை அவன் வயிறு முட்ட ஊட்டுவேன். அவன் பால் குடிப்பதையே பாசத்துடனும், காமத்துடன� ��ம் ரசித்து பார்ப்பேன்.
மதியம் மூன்று மணிக்கு வழக்கம் போல தூங்க வேண்டிய நான் அனறு ஏனோ தூக்கம் வராமல் ஜன்னலில் நின்று வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். தெருவில் அதிக நடமாட்டம் இல்லை. எப்போதோ ஒரு சைக்கிள் போவதும், யாராவது நடந்து போவதுமாக மிகச் சாதாரணமான ஒரு முன் மாலை பொழுது அது. அப்போதுதான் அந்த இஇரண்டு நாய்களை கவனித்தேன். ஒன்று பெரிய நாய். மற்றது அதைவிட சிறியது. பெரிய நாயின் பின் பக்கத்தை சிறிய நாய் முகர்ந்து கொண்டே அங்கேயும், இஇங்கேயும் நடந்� ��ு கொண்டிருந்தன. அந்த குட்டி நாய் எதற்காக பெரிய நாயின் பின் பக்கத்தை முகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது என்பது எனக்கு நிமிஷ நேரத்தில் விளங்கியது. எங்கள் வீடு இருந்த அக்ரஹாரத்தில் நாய்கள் என்பது அசாதாரணம் என்றாலும், பக்கத்து தெரு நாய்கள் வருவதும், போவதும் சகஜம்தான். அந்த நாய்களின் நோக்கம் எனக்கு சட்டென்று புரிந்தவுடன் மற்றொரு ஆச்சரியமான விஷயமும் விளங்கியது. அந்த நாய்கள் அம்மா, குட்டி நாய்கள். ஏனென்றால் மூன்று மாதங்களுக்கு முன்பு அந்த குட்டி நாய் பிறந்திருந்த போது, எதிர் வீட்டு பையன் கோபாலன் அதை எங்கள் வீட்டுக்கு கூட எடுத்து வந்து விளையாடுவான். என்னிடம்
"மாமி, பார்த்தேளா எவ்ளோ நன்னா இருக்கு!" என்று என்னிடம் சொல்லி கொண்டிருப்பான். எனக்கு அந்த அம்மா நாயையும், குட்டி நாயையும் நன்றாகவே அடையாளம் தெரிந்தது. நானும் அதற்கு எத்தனை தடவ ை பால் கொடுத்து இருக்கிறேன்! இப்போது அந்த குட்டி நாயே தன் அம்மாவிடம் சேர துடித்து கொண்டிருந்தது. மனிதர்களை போல விலங்குகளுக்கு எந்த விதமான கட்டுப்பாடும் இல்லை என்றாலும், ஏனோ எனக்கு அந்த நிமிஷம், அந்த காட்சி வினோதமாக இருந்தது. இதயம் பட படக்க பார்த்து கொண்டிருந்தேன். அம்மா நாய் ஒரு இடத்தில் நிற்பதும், பின்பு நகர்வதுமாக போக்கு காட்டி கொண்டிருந்தது. குட்டி நாயும் விடா� �ல் அதன் பின் பக்கத்தை முகர்வதும், முன்னால் வாலை குழைத்து கொண்டு குரல் குடுப்பதுமாக அதன் கூடவே நகர்ந்தது.
விலங்குகளின் வாழ்க்கை எத்தனை சுலபமானது என்று நினைத்து கொண்டேன். ஏன் எனக்கு அந்த நேரத்தில் அதை பார்க்க ஆவல் ஏற்பட்டது என்று கேட்டால் எந்த விதமான விளக்கமும் கொடுக்க முடியாது. இயற்கையால் உந்த பட்டு, இஇனம் தெரியாத ஆவலுடனும், பட படக்கும் இதயத்துடனும் நான் அந்த நாய்களை வெறித்து வேடிக்கை பார்த்து கொண்டிருந்தேன். ஒரு கட்டத்தில் அம்மா நாய் ஒரு இஇடத்தில் நின்று விட குட்டி நாய் தன் முன்னங்கால்களை தூக்கி அம்மா நாயின் பின் பக்கத்தில் போட முயற்சித்தது. அதற்குள் அம்மா நாய் நகரவே, குட்டி நாய்க்கு அது வாய்க்கவில்லை. ஆனால் அதன் முயற்சியை விடாமல் செய்ய எனக்கு மயக்கம் வரும் போல உணர்ந்தேன். என் கண் பார்வையிலிருந்து அந்த நாய்கள் மறைந்� ��ு விடும் போல இருக்க, எனக்குள் எழுந்த பெருத்த ஏமாற்றம் எனக்கே ஆச்சரியமாக இஇருந்தது. என்ன ஆயிற்று எனக்கு?
உடல் சோர்வடைய ஜன்னல் கம்பிகளை பிடித்து கொண்டு அந்த ஜன்னல் மேடையிலேயே உட்கார்ந்து விட்டேன். என் இதயம் பட படப்பு கொஞ்சம் அடங்கியதாக தோன்றியது. இரண்டு நிமிஷத்திற்கெல்லாம் மீண்டும் குட்டி நாயின் மெல்லிய குரல் கேட்க மீண்டும் அவை என் கண் பர்வைக்கு தென் பட ்டன. அடி மனதில் தோன்றிய சந்தோஷத்துடன் மீண்டும் பார்க்க ஆரம்பித்தேன். கடைசியாக அம்மா நாய் ஒரு இடத்தில் நிற்க, குட்டி நாய் எக்கி தன் முன்னங்கால்களை தூக்கி அம்மா நாயின் பின் புறத்தில் வெற்றி கரமாக போட்டது. இஇரண்டு நாய்களும் கொஞ்ச நேரம் அப்படியே இஇரைக்க இஇரைக்க நின்றன. பின்னர் குட்டி நாய் இஇன்னும் தன் இடுப்பை முன்னோக்கி நகர்த்த, ஒரு மிருகப் புணர்தல் அங்கே ஆரம்பமானது. � ��ன் கால்களில் வலுவிழந்தேன். உடலில் சட்டென்று அசதி தோன்றி மயக்கம் வரும் போல இருந்தது. என் இதயம் இதுவரை இஇல்லாத வேகத்துடன் அடித்து கொள்ள, என் கண் பார்வையில் அந்த தெரு மறைந்தது. ஜன்னல் கம்பிகள் மறைந்தன. எதிரில் இருந்த வீடு மறைந்தது. இஇந்த உலகத்தில் நான், மற்றும் அந்த நாய்கள் இரண்டு மட்டுமே இருப்பதாக தோன்றியது.
குட்டி நாயின் இஇடுப்பில் இருந்து சிவந்த நிறத்தில் சி றிய ஸ்க்ரூ டிரைவர் போல அதன் ஜனன உறுப்பு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியே வந்தது. இஇந்த குட்டி நாய்க்கு இஇத்தனை பெரிதா என்று ஒரு பக்கம் ஆச்சரியம் தோன்ற கண்களை இமைக்காமல் பார்த்தேன். இஇரண்டு நாய்களும், நாக்கை தொங்க போட்டு கொண்டு இஇரைத்து கொண்டிருந்தன. மெள்ள மெள்ள குட்டி நாயின் உறுப்பு அதன் அம்மாவின் பெண் உறுப்பில் நுழைந்தது. ஒரு கணம் என் இதயம் நின்று விடும் போலஇருந்தாலும், ம� ��ு கணம் அது அதிக வேகத்தில் அடித்து கொண்டதை உணர்ந்தேன். குட்டி நாய் தன் இஇடுப்பை இஇன்னும் இஇன்னும் என்று அதன் அம்மாவின் மேல் போட்டு தன் உறுப்பின் பெரும் பகுதியை அம்மா நாயின் பெண் உறுப்பில் நுழைத்து விட்டிருந்தது. பின்னர் மெதுவாக அசைந்து ஆட்டி புணர ஆரம்பித்தது.
அந்த நாய்கள் புணர்ந்து கொண்டிருந்த போது எனக்குள் சொல்ல முடியாத ஒரு வக்கிர சுகம் ஏற்பட்டது. ஜன்னலின� �� கம்பிகளை இஇறுக்கமாக பிடித்து கொண்டேன். நாய்கள் தம் புணர்ச்சியை தொடர்ந்து கொண்டிருந்த போது, தெருவில் சைக்கிளில் போன யாரோ அதை தெருத்த அவை அசைய முடியாமல் அந்த இடத்திலேயே நின்று தம் வேலையை தொடர்ந்தன. சட்டென்று என் உடல் அதிர்ந்து, எப்படி என்று தெரியாமல் நான் உச்ச கட்ட இன்பம் எய்தினேன். என் தொடை முழுக்க ஈரம் வழிய உடல் அசதியில் சட்டென்று பக்கத்தில் இருந்த கட்டிலில் உட் கார்ந்தேன். குட்டி நாயின் மெல்லிய குரல் ஈனஸ்வரத்தில் கேட்க அவையும் உச்சத்திற்கு வந்திருக்க வேண்டும் என்று நினைத்து கொண்டேன். எழுந்து பார்த்த போது யாரோ தெருவில் அந்த நாய்களை துரத்தி கொண்டிருந்தார்கள். அவை பிரிய முடியாமல் ஒட்டி கொண்டே அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தன. அந்த நாய்கள் ஏன் பிரிய முடியவில்லை என்ற காரணத்தை நான் தெரிந்து கொள்ள அவசிய படவில்லை. ஆனால் எனக்குள் எ� �்ன நடந்தது என்று தெரிந்து கொள்ள மனம் யோசித்தது. ஏன்? ஏன்? எனக்குள் என்ன நடந்தது? என்னவாயிற்று எனக்கு? கேவலம் மிருகங்கள் புணர்வதை பார்த்தா எனக்கு உச்ச கட்டம் ஏற்பட வேண்டும்?
எனக்கு என்ன குறை வாழ்க்கையில்? இது வரை எல்லாமே நல்ல படியாகத்தான் நடந்து வந்திருக்கிறது. பிரசினை இஇல்லாத புருஷன். செல்லமாக ஒரேயொரு மகன். கை நிறைய பணம். மனம் நிறைந்த வாழ்க்கை. இருந்தும் ஏ� �் இஇந்த வக்கிரம்? மனதில் சொல்ல முடியாத துயரம் ஏறபட்டது. யோசிக்க யோசிக்க பைத்தியம் பிடித்து விடும் போல மனம் குழம்பியது. மீண்டும் அந்த காட்சி மன திரையில் வந்து மோதியது. குட்டி நாய் தன் அம்மாவின் மேல் படர்ந்து புணர்ந்தது.
திடீரென்று மின்னல் மின்னியது போல மனதின் ஒரு ஓரத்தில் சட்டென்று சந்த்ரு தோன்றி மறைந்தான். பேயறைந்தவள் போல ஆனேன். மீண்டும் மீண்டும் சந்த்ரு மன� �ில் தோன்றி மறைய ஆடி விட்டேன். கடவுளே என்ன கோலம் இது? நாய்கள் புணர்வதை நினைக்கையில் மனதில் ஏன் சந்த்ரு வர வேண்டும்? உடனே பாத்ரூம் சென்று தலையில் தண்ணீரை ஊற்றி கொண்டேன். பூஜை அறைக்கு சென்று கடவுளை மனதில் தியானிக்க தொடங்கினேன். எத்தனை முயன்றும் மீண்டும் மீண்டும் சந்த்ருவே மனதில் தோன்றினான். பூஜை அறையை விட்டு வெளியே வந்து டிவி போட்டேன். அதிலும் தோல்விதான். சந்த்ரு முழ� � மனதையும் ஆக்கிரமித்து கொள்ள படாத பாடு பட்டேன். உடல் சூடாகி தகித்தது. கடவுளே, கடவுளே என்று வாய் முனுமுனுத்தாலும், மனம் மட்டும் கட்டுக்கு அடங்கவில்லை.
பக்கத்து வீட்டிலிருந்து லக்ஷ்மி மாமி வந்து ஏதோ கேட்டாள். நான் சம்மந்தா சம்மந்தமில்லாமல் பதில் சொல்லவே என் அருகில் வந்து என்னை பார்த்தாள். பார்த்தவுடன் அதிர்ந்து
"என்னடி...கல்பனா? என்ன ஆச்சு உனக்கு? உடம்பு � ��ன் இப்படி கொதிக்குது? ஜுரமா என்ன? இப்படி கொதிக்குதே? வா...வா... டாக்டர்கிட்ட போகலாம்.." என்று என்னை அழைத்தாள். அப்போதுதான் என் நிலைமை எனக்கே தெரிந்தது.
"இல்ல...மாமி ...தலை வலிக்கறா மாதிரி இஇருக்கு. வேற ஒன்னும் இல்லே. " என்று சொல்லி சமாளித்தேன்.
" சந்த்ரு இன்னும் வரலயா? அவன் வந்ததும் முதல் காரியமா டாக்டர்கிட்ட போயிட்டு வா! " என்று சொல்லி விட்டு லக்ஷ்மி மாமி போய் விட்ட ாள்.
லக்ஷ்மி மாமி சொன்ன சந்த்ருவும், என் மனதில் வந்து அலை மோதிய சந்த்ருவும் வேறு யாருமில்லை. எஞ்சினியரிங் கல்லூரியில் முதல் ஆண்டு படித்து கொண்டிருக்கும் என் மகன் தான். இன்னும் கல்லூரியிலிருந்து வரவில்லை.
நான்கு வருஷம் முன்பு வரை நாங்கள் என் புருஷன் வேலை பார்க்கும் துபாயில் ஒன்றாகவே இருந்து வந்தோம். நான்கு வருஷங்களுக்கு முன்பு தான் சந்த்ருவின் படிப்ப ை முன்னிட்டு சொந்த ஊருக்கே வந்து விட்டோம். என் புருஷன் இன்னும் துபாயிலேயே தனியாக வேலை பார்க்க நானும் சந்த்ருவும் இங்கே இருக்கிறோம். அது முதல் என் புருஷன் ஆறு மாதத்திற்கு ஒரு முறை பதினைந்து நாட்கள் வந்து போவதோடு சரி. சந்த்ரு எங்களுக்கு ஒரே பிள்ளை. பணத்திற்கு ஒன்றும் குறைவில்லை. அதனால் வாழ்க்கை வசதியாகவே இருந்து வந்தது. துபாயில் இருக்கும் வரை எங்கள் தாம்பத்திய வாழ் க்கைக்கு ஒன்றும் குறைவில்லை. என் புருஷன் என்னை நன்றாகவே சந்தோஷமாக வைத்திருந்தார். இந்த நான்கு வருஷங்களாக அவர் வரும் போது ஆறு மாதத்திற்கும் சேர்த்தே நடந்து விடும்
மற்ற சமயங்களில் எப்போதாவது எனக்கு அந்த நினைப்பு வரும் போதெல்லாம் நான் மற்ற விஷயங்களில் கவனம் செலுத்தி என் மனதையும், உடலையும் என் கட்டுக்குள்ளேயே வைத்திருந்தேன். கூடவே எனக்கு பிடித்தமான விஷ� ��மான எம்பிராய்டரி, துணி தைப்பது, பேப்பர் கட்டிங், அக்கம்பக்கத்து வீட்டு குழந்தைகளை படம் எடுத்து கம்ப்யூட்டரில் அதை விதம் விதமாக மாற்றுவது என்று ஏதாவது செய்து உணர்ச்சிகளை அடக்கி விடுவேன். ஆனால் அன்று ஏற்பட்டதோ என்னால் தாங்க முடியாததாகவும், அடக்க முடியாததாகவும் இருந்தது.
சந்த்ரு கல்லூரியிலிருந்து வந்தான். என்னால் அவன் முகத்தை ஏறிட்டு பார்க்க முடியவில்லை. ஆ� ��ால் சந்த்ரு வழக்கம் போல என்னை கட்டி பிடித்து கொண்டான். தீயை தொட்டது போல அவனை உதறி விட்டேன். எதுவும் புரியாத சந்த்ரு என்னை பயத்துடன் பார்க்க என்னால் அவனை நேருக்கு நேர் பார்க்க முடியவில்லை.
"ஒரே தலைவலியா இருக்கு சந்த்ரு.. அம்மாவை சும்மா தொந்திரவு செய்யக் கூடாது '' என்று சொன்னேன்.
"ரொம்ப தலை வலின்னா டாக்டர் கிட்ட போகலாம் வாம்மா.." என்று சந்த்ரு சொன்னாலும் அவன� �� பார்க்காமல் வேண்டாம் என்று சொல்லி விட்டு மற்ற வேலையை பார்க்க போய்விட்டேன். அன்று இரவு சாப்பிடும் போதும், அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க முடியவில்லை. அன்று தூங்கும் போது அவன் நினைப்பே வர பலவந்தமாக அதை விலக்கி தூங்க முயற்சி செய்தேன். முடியவில்லை. எப்போதோ வாங்கி வைத்த தூக்க மாத்திரைகளை போட்டு கொண்டு தூங்கிவிட்டேன்.
அடுத்து அடுத்து நாட்கள் நரகம் போல இருந்தது. எந்த வ� �லை செய்தாலும் சரி, எதை தொட்டாலும் சரி எதை பார்த்தாலும் சரி சந்த்ருவும் அன்று பார்த்த நாய்களின் புணர்சியும் மட்டுமே என் மன கண்ணுக்கு தெரிந்தன. என் இருதய அந்தரங்கத்துக்குள் நடந்த இஇந்த போராட்டத்தை பற்றி யாரிடம் சொல்லி அழுவது என்று தெரியாமல் தன்னந்தனியாக உட்கார்ந்து அழுதேன். ஆனால் நாள் ஆக ஆக அந்த துன்பமான எண்ண ஓட்டத்திலும் ஒரு விதமான சுகமும் இருப்பது புரிந்தது. மன� ��ின் அடியில், அந்தரங்கத்திற்கும் அந்தரங்கமான ஓரத்தில் கிளம்பிய ஒரு விதமான சுகம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என மனதை ஆக்கிரமிக்க ஆரம்பித்தது. என் மன மாற்றத்தை நான் உணர்ந்தேனா இல்லை வலுகட்டாயமாக அதை வர வழைத்து கொண்டேனா என்று இனம் காண முடியவில்லை.
காம உணர்ச்சி வருவது எல்லோருக்கும் வருவது சகஜம் தான், ஆனால் ஏன் சொந்த மகனை அப்படி நினைத்து பார்க்க வேண்டும் என்ற கேள்வி பிறந்� ��து. கூடவே 'மிருகங்களுக்கு அது சரி, ஆனால் மனிதர்களுக்கு அது எப்படி சரி ஆகும்' என்ற கேள்வியும் பிறந்தது. 'மனதிற்குள் தானே' என்ற சமாதானம் உடன் சேர்ந்து கொள்ள முதலில் எழுந்த கேள்வியின் வீர்யம் சோர்ந்தது. அவ்வப்போது 'கல்பனா உனக்கு என்ன பைத்தியம் பிடித்து விட்டதா? ஏன் உனக்கு இந்த புத்தி? சொந்த மகனை யாராவது அப்படி நினைப்பார்களா? இல்லை நினைத்துத்தான் பார்க்க முடியுமா? ' என்ற� � உள் மனம் சொன்னாலும், அந்த நினைவில் எழுந்த ஒரு அமானுஷ்யமான சுகம் இந்த மாதிரியான உள் மன கேள்விகளை தள்ளி வைத்தது.
கிட்டத்தட்ட இருபது நாள் மன போராட்டத்திற்கு பிறகு நான் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் வசம் இழந்து பாவ எண்ணத்திற்கு அடிமையாகினேன். அந்த நினைவின் சுகமே தலை தூக்கி நிற்க அதுவே ஜெயித்தது. 'அப்படி நினைப்பது தவறு என்றால் ஏன் அந்த நினைவு சுகமாக இஇருக்க வேண்டும்? தொடக ்கத்தில் இருந்த மன வலி போய் இப்போது சுகமாக அல்லவா இருக்கிறது! தவறு சுகம் தர கூடாதே! நான் ஒன்றும் அப்படியே நடந்து கொள்ள வில்லையே! என் மனதில் மட்டும் தானே அப்படி நினைத்து கொள்கிறேன்! சந்த்ரு ஒன்றும் இதில் பாதிக்க படவில்லையே! ஏன் என் புருஷனும் கூட இதில் பாதிக்க படவில்லையே! மனதில் மட்டும் நினைப்பது எப்படி தவறாகும்? ' என்ற என் எண்ண ஓட்டம் என்னை முழுவதுமாக சாய்த்தது.
அன்று இரவு தூங்கும் போது மெதுவாக மனதில் சந்த்ருவை நினைத்து பார்த்தேன். உடல் சிலிர்த்தது. ஒருவேளை நானும் சந்த்ருவும் அந்த மிருகங்களை போல புணர்ந்தால்.......? சந்த்ருவின் சாயல் மட்டுமல்ல, உடலமைப்பிலும் அப்படியே என்னை மாதிரிதான். சந்த்ருவின் அப்பா கொஞ்சம் மா நிறம். ஆனால் சந்த்ரு என்னை போல நல்ல சிவப்பு. என் உயரம் இருப்பான். இந்த வயதிலேயே நல்ல திட காத்திரமான உடல் அமைப்� ��ு. குளித்து விட்டு வெற்று உடம்புடன் அவனை பார்த்தால் தெரியும். என் மனக் கண்ணில் சந்த்ரு என் பக்கத்தில் படுத்திருப்பது போல கற்பனை செய்து கொண்டேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனை ஆகிரமித்து அவன் மேல் ஏறி படுத்து அவனை புணர்வது போல கற்பனை செய்தேன். இதயம் திக் திக் என்று அடித்து கொள்ள உடல் பர பரத்தது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக காற்றில் மிதப்பது போல உணர்ந்தேன். இந்த உலகத்தை விட்டு சாஸ்வதா� ��ான இஇன்ப லோகத்தில் அவனுடன் சஞ்சாரித்தேன். சந்த்ரு என் மேல் பரவினான். எனக்கு முத்தம் கொடுத்தான். என் உடலெல்லாம் தடவி விட்டான். என் உடைகளை கழட்டி என்னை பிறந்த மேனியாக்கினான். நானும் அவனை அம்மணமாக்கினேன்.
என் மேல் பரவிய சந்த்ரு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என்னுள்ளில் இறங்கி எனக்குள் புகுந்தான். என்னுள்ளில் சந்த்ரு இருந்த போது இந்த உலகத்தை மறந்தேன். என் நிலையை மறந்தேன். எ� ��க்குள் முயங்கிய சந்த்ரு தன் அத்தனை சக்தியையும் பிரயோகித்து 'அம்மா...அம்மா..' என்று முனகி கொண்டே தன் சக்தி எல்லாம் எனக்கு கொடுத்து என்னை வேறு உலகத்திற்கு அழைத்து சென்றான். நான் அவனை சேர்த்து அணைத்து கொண்டு 'சந்த்ரு...சந்த்ரு...' என்று முக்கி முனகிய படியே முயங்கினேன்.
அன்று நான் நாய்களை பார்த்து உச்ச நிலை அடைந்ததை விட இன்னும் அதிக இன்பத்தை கண்டேன். உடல் வியர்க்க தன் னிலைக்கு வந்தேன். வியர்வையில் படுக்கை நனைந்திருந்தது. என் உடைகள் தாறு மாறாக கலைந்திருக்க என் மார்புகளை நானே பிடித்து பிசைந்து கொண்டிருந்ததை உணர்ந்தேன். தொடை இடுக்கில் ஏராளமாக ஈரம். உடல் சோர்வாக உணர்ந்தேன்.
சந்த்ரு என் அருகில் இல்லை. முழுவதும் விழித்து கொள்ள நான் என் அறையில் தனியாக இருப்பதை உணர்ந்தேன். அது இஇரவா பகலா என்று உடனே தெரியவில்லை. கொஞ்ச நேரத்தில் எ� ��்லாம் தெளிவாக விளங்கியது. இத்தனை நாளாக பட்ட அவஸ்தை ஞாபகத்திற்கு வந்தது. சற்று முன் அனுபவித்த உடல் சுகத்தினால் மனதில் அமைதி ஏற்பட்டது. உடல் சுகம் முடிந்து விட்டதால், மனதின் ஓரத்தில் இத்தனை நாள் இஇல்லாத கழிவிரக்கம் வர, ஆனால் அந்த சுகம் ஏற்படுத்திய தாக்கம் அதை விரட்டியது.
நல்ல வேளை, சின்ன வயதிலிருந்தே சந்த்ரு தனியாக படுத்து தூங்கி பழக்க பட்டிருந்ததால் என்னுடை ய இந்த கோலத்தை அவன் பார்க்க முடியவில்லை. அன்று ஏற்பட்ட அந்த சுகம் என் மனதில் இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச தயக்கத்தையும் விரட்டியது. அன்று முதல் இரவுகளில் எனக்கு சந்த்ருவை நினைத்தால் மட்டுமே தூக்கம் பிடித்தது. எல்லா இரவும் ஆனந்தமாக கழிய நான் மீண்டும் சகஜ நிலைக்கு திரும்பினேன்.
சந்த்ரு ஒரே செல்ல பிள்ளை என்பதால் அவன் அப்பாவை விட என்னிடம் எப்போதும் செல்லம் அதிகம். இந்த நி� ��ைவு வரும் முன் அவன் என்னிடம் நெருங்மும் போதெல்லாம் எனக்கு ஒரு விதமான தடையும் இருந்ததில்லை. ஆனால் எப்போதிலிருந்து எனக்குள் இஇந்த மாற்றம் நிகழ்ந்ததோ அப்போதிலிருந்து
நான் விலகி விலகி போவதாயிருந்தேன். ஆனால் இப்போது அவன் அருகாமை கூட எனக்கு சுகமாக இருந்தது. அவன் என்னை 'அம்மா' என்ற ஹோதாவில் கட்டி பிடித்து கொஞ்சினால் நான் இப்போதெல்லாம் விலகி கொள்வதில்லை. மாறாக நான� �ம் அவனை இஇறுக கட்டிபிடித்து 'அம்மா-மகன்' என்ற முறையில் முத்தமிட்டேன். அதாவது அவனை பொறுத்தவரையில். என்னை பொறுத்தவரையில் அது காம சுகம் தேடுதலாகவே இஇருந்தது. ஆனால் சந்த்ருவிடம் ஏற்பட்ட எதிர்விளைவு எனக்கு ஆச்சரியாமாக இருந்தது. நான் முத்தம் கொடுத்த போதெல்லாம் அவனும் எனக்கு திருப்பி முத்தம் கொடுத்தான். முன்னைவிட அதிகமாக என்னுடன் நெருங்கி பழகினான்.
இரவுகளி� ��் சந்த்ருவை நினைத்து இன்பம் காண்பது இப்போதெல்லாம் எனக்கு மிகச் சாதாரணமாக ஆனது. மனதில் குற்ற உணர்ச்சி முற்றிலும் குறைந்தாலும் எப்போதாவது எங்காவது ஒரு மூலையில் 'இது தவறு' என்று ஒலிக்கும். ஆனால் இரவின் இன்பம் அந்த உள் மன கூவலை நிராகரித்து விடும். ஒவ்வொரு நாளும் இரவு வருவதற்காகவே நான் காத்திருக்க ஆரம்பித்தேன். ஒரு நாள் இரவு, நான் கற்பனை உலகில் சந்த்ருவுடன் சல்லாபித்� ��ு, முயங்கி இன்பம் அனுபவிக்கும் போது என் கை தன்னிச்சையாக என் பெண்மையில் தடவ, கூடுதல் இன்பத்தை உணர்ந்தேன். அப்படியே தடவி, தடவி பெண்மையின் உள்ளே கை விரலை விட்டு எடுத்த போது சந்த்ருவே அதை செய்வதாக நினைத்தேன். எனக்கு கிடைத்த ஆனந்தம் அளவில்லாதது. எனக்கு ஒரு புதிய உலகம் தெரிந்தது போல உணர்ந்தேன். 'அட! இத்தனை நாள் ஏன் இதை செய்யவில்லை' என்று தோன்றியது. தொடர்ந்து என் பெண்மையை எ� �் கையாலேயே கையாண்டேன். ஆட்காட்டி விரலை முழுவதுமாக உள்ளே விட்டு எடுத்து என்னை நானே புணர்ந்து கொண்டேன். பெண்மையின் உச்சியில் இஇருந்த கிளிடோரிஸை நிமிண்டி நிமிண்டி அதிலும் பூரண சுகம் கண்டேன்.
திடீரென்று கிடைத்த இஇன்பத்தில் ஒவ்வொரு நாளும் திளைத்தேன். என் கை விரலை உள்ளே விட்டு புணரும் போது சந்த்ருவின் ஆண் உறுப்பே அதன் உள்ளே போவதாக கற்பனை செய்து கொண்ட போது இஇன்� �ம் இஇன்னும் அதிகமானது. கடைசியாக இருந்த கொஞ்ச நஞ்ச தடையும் போய், சந்த்ருவுடன் முழு அளவில் கற்பனையில் உடலுறவு கொள்ள ஆரம்பித்தேன். சந்த்ரு என்னை தினமும் இரவில் பாடாய் படுத்தினான். நான் வேண்டாம் வேண்டாம் என்றால் கூட விடாமல் என்னை ஆட்கொண்டான். முதலில் முத்தங்களில் ஆரம்பிப்பான். என்னை முழு அம்மணமாக்கிய பிறகு பின்னர் என் உடலை கொஞ்சம் கூட விடாமல் தடவி விடுவான். அவன் கை ப� ��்ட இடம் எல்லாம் எனக்கு இஇன்பம் ஊற்றெடுத்தது. நானும் அவனை நிர்வாணமாக்குவேன். என்னை அம்மணமாக்கிய பின்னர் உடலில் ஒரு இஇடம் விடாமல் எல்லா இடத்திலும் தன் முத்தங்களை பதித்து எனக்கு இன்பமூட்டுவான். என் மார்புகளில் வாய் வைத்து குழந்தை போல பால் குடிப்பான். அவனுக்கு என் மார்பிலிருந்து இஇல்லாத பாலை அவன் வயிறு முட்ட ஊட்டுவேன். அவன் பால் குடிப்பதையே பாசத்துடனும், காமத்துடன� ��ம் ரசித்து பார்ப்பேன்.