08-03-2015, 09:22 PM
హాస్టల్ లో నా గదిలో కూర్చొని, చదువుకుంటూ ఉండగా ఆయా వచ్చి “మీ నాన్నగారు వచ్చారు.” అనగానే నా మనసు ఆనందంతో ఉరకలువేసింది. బుక్ ని అవతలకి విసిరేసి పరుగెట్టబోతుంటే, నా రూమ్మేట్ అరిచింది “వచ్చింది మీనాన్నే, నీ లవర్ కాదూ.” అని. ఒక్కక్షణం ఆగి, దాని వైపు కోపంగా చూసి, మళ్ళీ బయటకు పరుగెత్తాను. దాన్ని అలా కోపంగా చూసినా, నా మనసులో మాత్రం ఫీలింగ్ అదే. ఎందుకంటే నాన్న మీద విపరీతమైన క్రష్ నాకు. కానీ దాన్ని ఎలా బయటపెట్టాలో తెలియడం లేదు. ‘ఈసారి ఎలాగైనా నాన్నకి నా ఉద్దేశ్యం తెలియజేయాలి.’ అనుకుంటూ వెయిటింగ్ రూమ్ కి వెళ్ళాను. అక్కడ నాన్న కుర్చీలో కూర్చొని పేపర్ చదువుకుంటున్నాడు. నేను నెమ్మదిగా వెళ్ళి, వెనకకు చేరి, తన కళ్ళు మూసాను. నాన్న నవ్వుతూనే “ఎవర్రా నా కళ్ళు మూసిందీ? నా కూతురు చూస్తే చంపేస్తుంది. మర్యాదగా తీసేయ్.” అన్నాడు. నేను చేతులు అలాగే ఉంచి, ముందుకు వంగి, నాన్న బుగ్గపై ముద్దు పెట్టాను. నాన్న ఇంకాస్త నవ్వుతూ, “ఇదిగో, నా కూతురు ముద్దు నువ్వు పెట్టావనుకో, అది నీ తాట తీస్తుంది.” అన్నాడు. మళ్ళీ రెండో బుగ్గపై ముద్దు పెట్టుకోడానికి ముందుకు వంగుతూ ఉండగా, తను చటుక్కున నా బుగ్గలు పట్టుకొని గిల్లుతూ, “అరే! నా బంగారం బుగ్గల్లా ఉన్నాయే.” అంటూ, నా చేతులు విడిపించుకొని, చటుక్కున వెనక్కి తిరిగాడు. దొరికిపోయానన్న ఉక్రోషంతో మొహం మాడ్చుకొని, “ఊఁ..నీకు ముందే తెలుసు కదా!” అన్నాను గారంగా. తను లేచి, నా తల నిమురుతూ, “నా బంగారు తల్లి దగ్గరకి వస్తే చాలురా, గుర్తుపట్టేయగలనూ. అన్నట్టు బట్టలు సర్ధుకున్నావా?” అన్నాడు. నేను సర్ధుకున్నానూ అన్నట్టు తల ఊపాను. ఆ రోజు నుండి మాకు సెలవులు, అందుకే నాన్న వచ్చాడు నన్ను తీసుకెళ్ళడానికి. “మరి త్వరగా రా, వెళ్దాం.” అన్నాడు నాన్న. నేను గబగబా లోపలకి పోయి నా బేగ్ తెచ్చుకొని, కార్ లో పెట్టేసాను. నాన్న కార్ ని ముందుకి కదిలించాడు.
నా పేరు ప్రణయ. B.Tech మూడో సంవత్సరం చదువుతున్నాను. నాన్న పేరు చంద్ర శేఖర్, అమ్మ పేరు దేవి. ఒక్కతే కూతుర్ని కావడంతో కాస్త గారాబంగానే పెరిగాను. నాన్న గారం మరీ ఎక్కువ. Ofcourse..కూతురంటే ఏ తండ్రికి గారం ఉండదూ!? కాకపోతే నాన్న మరింత ఎక్కువ. ఆ గారంతోనే నేను చదవనూ అని భయపడి అమ్మ నన్ను బలవంతంగా హాస్టల్ లో జాయిన్ చేసింది. అందుకే నాకూ, నాన్నకీ సెలవులు వస్తే పండగ వచ్చినట్టే. నేను అలా ఆలోచనల్లో ఉండడం గమనించి, “ఏంట్రా! ఆలోచనల్లో పడ్డావ్?” అన్నాడు నాన్న, కార్ డ్రైవ్ చేస్తూనే.
నేను ఆలోచనల్లోంచి తేరుకొని తన వైపు చూసాను. రెండు సంవత్సరాల క్రితం, అనుకోకుండా ఒకసారి నాన్న అమ్మను వాయిస్తుండగా చూసాను. ఆ ప్రోసెస్ లో నాన్న అమ్మని సవరదీసే విధానం, ముఖ్యంగా ఆ ఫోర్ ప్లే, నాకు నాన్న మీద సీక్రెట్ గా క్రష్ పెంచింది. పైగా, నలభై ఆరు సంవత్సరాల వయసులో కూడా రోజూ కనీసం గంట సేపు వర్క్ ఔట్ లు చేస్తాడేమో, ముప్పై ఐదు కంటే ఎక్కువ కనిపించదు తన వయసు. అది చూసే మా ఫ్రెండ్స్ “ఆయన్ని మీ నాన్న అని చెప్పకే, లవర్ అని చెప్పు.” అంటుంటారు సరదాగా. తనకి ఆ విషయం చెప్తే, నవ్వేస్తూ “అలాగే చెప్పూ. యు అర్ మై స్వీట్ లవర్.” అని నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టేసాడు. అప్పుడు నేను నా మనసులో “చెప్పడమెందుకూ! నువ్వేగా నా లవర్.” అనుకున్నాను. “బుగ్గ మీద పెట్టిన ముద్దు, నాన్న నా పెదవిమీద పెడితే బావుణ్ణు కదా.” అని వేడి నిట్టూర్పు కూడా విడిచినట్టు గుర్తు. నేను ఆ ఆలోచనల్లో ఉండగానే, మళ్ళీ నాన్న “ప్రణీ! ఏంట్రా, ఇంకా ఏదో ఆలోచించేస్తున్నావ్?” అన్నాడు. నేను సిగ్గుగా నవ్వేసాను.
నాన్న నా భుజాల పైన చేయి వేసి దగ్గరకి లాక్కొని, నా బుగ్గ నిమిరి, “ఏమైనా కబుర్లు చెప్పరా..” అన్నాడు. నేను నా బుగ్గపై ఉన్న ఆయన చేతిని సవరిస్తూ, “నాన్నా..” అన్నాను గారంగా. “ఏంట్రా!?” అన్నాడు నాన్న. “నువ్వు ఈ వయసులో కూడా అంత హేండ్సమ్ గా ఎలా ఉన్నావు నాన్నా? మా ఫ్రెండ్స్ ఒకటే ఉడుక్కుంటున్నారు.” అన్నాను నెమ్మదిగా తనకి లైన్ వేస్తూ. అది అర్ధం చేసుకోని నాన్న, “అవునా! ఏమంటున్నారూ?” అన్నాడు కేజువల్ గా. “ఊఁ..వాళ్ళ నాన్నలు కూడా నీలా ఉంటే బావుణ్ణూ అంటున్నారు.” అన్నాను. నాన్న పకపకా నవ్వేసీ, “ఇంకేమన్నారూ?” అన్నాడు. నేను కాస్త తటపటాయించి “వద్దులే చెబితే తిడతావు.” అన్నాను. “నా బంగారుతల్లిని నేను ఎప్పుడైనా తిట్టానా? చెప్పు ఫరవాలేదు.” అన్నాడు. నేను ఒక్కక్షణం ఆగి “నిన్ను పరిచయం చేస్తే, బాయ్ ఫ్రెండ్ గా చేసుకుంటారట.” అన్నాను బుంగ మూతి పెట్టుకొని. నాన్న దానికి కూడా పకపకా నవ్వేస్తూ “అవునా! మరి నువ్వేమన్నావూ?” అన్నాడు. నేను అదే జోరులో “మా నాన్న నా ఒక్కదానికే బాయ్ ఫ్రెండ్ అన్నాను.” అని చెప్పేసాను. నాన్న చిరునవ్వు నవ్వుతూ నన్ను చూసి, “అసలు బాయ్ ఫ్రెండ్ అంటే తెలుసా నీకూ?” అనగానే, నేను చటుక్కున నాలుక కరచుకొని, నాన్న వైపు సిగ్గుగా చూసాను. నాన్న నవ్వుతూనే ఉన్నాడు. ఆ నవ్వు చూసి నాకు ఉక్రోషం వచ్చేసి, “ఏ! నువ్వు నా బాయ్ ఫ్రెండ్ వి అయితే తప్పా?” అన్నాను. తను నా బుగ్గని గిల్లి, “సరే! నేను నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ నీ, నువ్వు నా గాళ్ ఫ్రెండ్ వీ. ఓకేనా!” అన్నాడు. నేను ఆనందంగా తన మీదకు ఎగిరి, బుగ్గమీద గట్టిగా ముద్దుపెట్టేసాను. నాన్న కంగారుగా “ఓయ్!” అని, “ఇలా కారు డ్రైవ్ చేస్తున్నప్పుడు అంత సడెన్ గా ముద్దు పెట్టకూడదు తల్లీ.” అన్నాడు కార్ ను కంట్రోల్ చేస్తూ. “నా బాయ్ ఫ్రెండ్..నా ఇష్టం…ఏమంటావ్ చందూ?” అన్నాను. తను విచిత్రంగా నన్ను చూసి, “చందూనా!?” అన్నాడు. నేను తల ఎగరవేసి “ఊఁ.. బాయ్ ఫ్రెండ్ ని పేరుతోనే కదా పిలవాలీ.” అన్నాను. తను చిన్నగా నవ్వి, “మనం ఇద్దరం ఉన్నప్పుడు ఓకే, మీ అమ్మ ముందు పిలవకు, మర్యాద తగ్గిందని తిడుతుంది.” అన్నాడు. నేను పకపకా నవ్వేసి “అలాగే మై స్వీట్ చందూ.” అన్నాను. అంతలోనే ఇంటికి చేరిపోయాం. నాన్న కార్ పార్క్ చేస్తుండగా “మరి నీ గాళ్ ఫ్రెండ్ ని సాయంత్రం ఔటింగ్ కి తీసుకెళ్తావా?” అన్నాను. నాన్న చాలా సీరియస్ గా “మా ఆవిడని అడిగి చెబుతా.” అన్నాడు. నేను ఉక్రోషంగా తన భుజం మీద గట్టిగా గుద్దాను. “అబ్బా! దెయ్యం..” అని తను నా వైపు తిరిగే లోగానే, తనకి దొరక్కుండా, నేను గబుక్కున కారు నుండి బయటకి దూకి ఇంట్లోకి పరుగెత్తాను.
పరుగెత్తుకుంటూ ఇంట్లోకి వచ్చిన నన్ను చూసి, అమ్మ “ఏంటే ఆ పరుగూ?” అంది. నేను ఆమె వెనకకి చేరుతూ, “నాన్న కొడుతున్నాడు అమ్మా.” అన్నాను గారంగా. ఆమె వెంటనే “హాఁ! మీనాన్న నిన్ను కొట్టినట్టే..ఇద్దరూ కలసి నన్ను చంపుకు తినకుండా ఉంటే చాలు.” అని అంటూ ఉండగా, నాన్న నా బేగ్ తీసుకొని లోపలకి వచ్చేసాడు. అమ్మ వెనుక ఉన్న నన్ను చూసి, “ఇక్కడున్నావా దెయ్యం.” అంటూ నా దగ్గరకి రాబోతుంటే, “వ్వె..వ్వె..వ్వె..” అని వెక్కిరించాను. అది చూసి తను ఫక్కున నవ్వేసాడు. అది చూసిన అమ్మ “ఇదేనా మీ నాన్న కొట్టడం అంటే!?” అని నన్ను వదిలించుకొని, కిచెన్ లోపలకి పోయింది. నేను నాన్న దగ్గరకి పోయి, ఆయన చెవిలో రహస్యంగా “సాయంత్రం ఔటింగ్ ప్లేన్ చెయ్ చందూ..” అని, తను రియాక్షన్ ఇచ్చేలోగానే, నేను నా రూంలోకి పరుగెత్తా.
నా పేరు ప్రణయ. B.Tech మూడో సంవత్సరం చదువుతున్నాను. నాన్న పేరు చంద్ర శేఖర్, అమ్మ పేరు దేవి. ఒక్కతే కూతుర్ని కావడంతో కాస్త గారాబంగానే పెరిగాను. నాన్న గారం మరీ ఎక్కువ. Ofcourse..కూతురంటే ఏ తండ్రికి గారం ఉండదూ!? కాకపోతే నాన్న మరింత ఎక్కువ. ఆ గారంతోనే నేను చదవనూ అని భయపడి అమ్మ నన్ను బలవంతంగా హాస్టల్ లో జాయిన్ చేసింది. అందుకే నాకూ, నాన్నకీ సెలవులు వస్తే పండగ వచ్చినట్టే. నేను అలా ఆలోచనల్లో ఉండడం గమనించి, “ఏంట్రా! ఆలోచనల్లో పడ్డావ్?” అన్నాడు నాన్న, కార్ డ్రైవ్ చేస్తూనే.
నేను ఆలోచనల్లోంచి తేరుకొని తన వైపు చూసాను. రెండు సంవత్సరాల క్రితం, అనుకోకుండా ఒకసారి నాన్న అమ్మను వాయిస్తుండగా చూసాను. ఆ ప్రోసెస్ లో నాన్న అమ్మని సవరదీసే విధానం, ముఖ్యంగా ఆ ఫోర్ ప్లే, నాకు నాన్న మీద సీక్రెట్ గా క్రష్ పెంచింది. పైగా, నలభై ఆరు సంవత్సరాల వయసులో కూడా రోజూ కనీసం గంట సేపు వర్క్ ఔట్ లు చేస్తాడేమో, ముప్పై ఐదు కంటే ఎక్కువ కనిపించదు తన వయసు. అది చూసే మా ఫ్రెండ్స్ “ఆయన్ని మీ నాన్న అని చెప్పకే, లవర్ అని చెప్పు.” అంటుంటారు సరదాగా. తనకి ఆ విషయం చెప్తే, నవ్వేస్తూ “అలాగే చెప్పూ. యు అర్ మై స్వీట్ లవర్.” అని నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టేసాడు. అప్పుడు నేను నా మనసులో “చెప్పడమెందుకూ! నువ్వేగా నా లవర్.” అనుకున్నాను. “బుగ్గ మీద పెట్టిన ముద్దు, నాన్న నా పెదవిమీద పెడితే బావుణ్ణు కదా.” అని వేడి నిట్టూర్పు కూడా విడిచినట్టు గుర్తు. నేను ఆ ఆలోచనల్లో ఉండగానే, మళ్ళీ నాన్న “ప్రణీ! ఏంట్రా, ఇంకా ఏదో ఆలోచించేస్తున్నావ్?” అన్నాడు. నేను సిగ్గుగా నవ్వేసాను.
నాన్న నా భుజాల పైన చేయి వేసి దగ్గరకి లాక్కొని, నా బుగ్గ నిమిరి, “ఏమైనా కబుర్లు చెప్పరా..” అన్నాడు. నేను నా బుగ్గపై ఉన్న ఆయన చేతిని సవరిస్తూ, “నాన్నా..” అన్నాను గారంగా. “ఏంట్రా!?” అన్నాడు నాన్న. “నువ్వు ఈ వయసులో కూడా అంత హేండ్సమ్ గా ఎలా ఉన్నావు నాన్నా? మా ఫ్రెండ్స్ ఒకటే ఉడుక్కుంటున్నారు.” అన్నాను నెమ్మదిగా తనకి లైన్ వేస్తూ. అది అర్ధం చేసుకోని నాన్న, “అవునా! ఏమంటున్నారూ?” అన్నాడు కేజువల్ గా. “ఊఁ..వాళ్ళ నాన్నలు కూడా నీలా ఉంటే బావుణ్ణూ అంటున్నారు.” అన్నాను. నాన్న పకపకా నవ్వేసీ, “ఇంకేమన్నారూ?” అన్నాడు. నేను కాస్త తటపటాయించి “వద్దులే చెబితే తిడతావు.” అన్నాను. “నా బంగారుతల్లిని నేను ఎప్పుడైనా తిట్టానా? చెప్పు ఫరవాలేదు.” అన్నాడు. నేను ఒక్కక్షణం ఆగి “నిన్ను పరిచయం చేస్తే, బాయ్ ఫ్రెండ్ గా చేసుకుంటారట.” అన్నాను బుంగ మూతి పెట్టుకొని. నాన్న దానికి కూడా పకపకా నవ్వేస్తూ “అవునా! మరి నువ్వేమన్నావూ?” అన్నాడు. నేను అదే జోరులో “మా నాన్న నా ఒక్కదానికే బాయ్ ఫ్రెండ్ అన్నాను.” అని చెప్పేసాను. నాన్న చిరునవ్వు నవ్వుతూ నన్ను చూసి, “అసలు బాయ్ ఫ్రెండ్ అంటే తెలుసా నీకూ?” అనగానే, నేను చటుక్కున నాలుక కరచుకొని, నాన్న వైపు సిగ్గుగా చూసాను. నాన్న నవ్వుతూనే ఉన్నాడు. ఆ నవ్వు చూసి నాకు ఉక్రోషం వచ్చేసి, “ఏ! నువ్వు నా బాయ్ ఫ్రెండ్ వి అయితే తప్పా?” అన్నాను. తను నా బుగ్గని గిల్లి, “సరే! నేను నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ నీ, నువ్వు నా గాళ్ ఫ్రెండ్ వీ. ఓకేనా!” అన్నాడు. నేను ఆనందంగా తన మీదకు ఎగిరి, బుగ్గమీద గట్టిగా ముద్దుపెట్టేసాను. నాన్న కంగారుగా “ఓయ్!” అని, “ఇలా కారు డ్రైవ్ చేస్తున్నప్పుడు అంత సడెన్ గా ముద్దు పెట్టకూడదు తల్లీ.” అన్నాడు కార్ ను కంట్రోల్ చేస్తూ. “నా బాయ్ ఫ్రెండ్..నా ఇష్టం…ఏమంటావ్ చందూ?” అన్నాను. తను విచిత్రంగా నన్ను చూసి, “చందూనా!?” అన్నాడు. నేను తల ఎగరవేసి “ఊఁ.. బాయ్ ఫ్రెండ్ ని పేరుతోనే కదా పిలవాలీ.” అన్నాను. తను చిన్నగా నవ్వి, “మనం ఇద్దరం ఉన్నప్పుడు ఓకే, మీ అమ్మ ముందు పిలవకు, మర్యాద తగ్గిందని తిడుతుంది.” అన్నాడు. నేను పకపకా నవ్వేసి “అలాగే మై స్వీట్ చందూ.” అన్నాను. అంతలోనే ఇంటికి చేరిపోయాం. నాన్న కార్ పార్క్ చేస్తుండగా “మరి నీ గాళ్ ఫ్రెండ్ ని సాయంత్రం ఔటింగ్ కి తీసుకెళ్తావా?” అన్నాను. నాన్న చాలా సీరియస్ గా “మా ఆవిడని అడిగి చెబుతా.” అన్నాడు. నేను ఉక్రోషంగా తన భుజం మీద గట్టిగా గుద్దాను. “అబ్బా! దెయ్యం..” అని తను నా వైపు తిరిగే లోగానే, తనకి దొరక్కుండా, నేను గబుక్కున కారు నుండి బయటకి దూకి ఇంట్లోకి పరుగెత్తాను.
పరుగెత్తుకుంటూ ఇంట్లోకి వచ్చిన నన్ను చూసి, అమ్మ “ఏంటే ఆ పరుగూ?” అంది. నేను ఆమె వెనకకి చేరుతూ, “నాన్న కొడుతున్నాడు అమ్మా.” అన్నాను గారంగా. ఆమె వెంటనే “హాఁ! మీనాన్న నిన్ను కొట్టినట్టే..ఇద్దరూ కలసి నన్ను చంపుకు తినకుండా ఉంటే చాలు.” అని అంటూ ఉండగా, నాన్న నా బేగ్ తీసుకొని లోపలకి వచ్చేసాడు. అమ్మ వెనుక ఉన్న నన్ను చూసి, “ఇక్కడున్నావా దెయ్యం.” అంటూ నా దగ్గరకి రాబోతుంటే, “వ్వె..వ్వె..వ్వె..” అని వెక్కిరించాను. అది చూసి తను ఫక్కున నవ్వేసాడు. అది చూసిన అమ్మ “ఇదేనా మీ నాన్న కొట్టడం అంటే!?” అని నన్ను వదిలించుకొని, కిచెన్ లోపలకి పోయింది. నేను నాన్న దగ్గరకి పోయి, ఆయన చెవిలో రహస్యంగా “సాయంత్రం ఔటింగ్ ప్లేన్ చెయ్ చందూ..” అని, తను రియాక్షన్ ఇచ్చేలోగానే, నేను నా రూంలోకి పరుగెత్తా.